door mevr. B. Huisman-Binnendijk
4 mei 1971
op de wijs van: ‘Het is uit het leven gegrepen'
Luister nu wat ik zeg
Ik ga u iets vertellen
Wie denkt u, dat altijd
nog even op moet bellen?
Ja, het is onze Co,
Heijstek, haar naam geheten
Zij houdt erg van plezier,
dat mag u rustig weten!
Refrein:
Ja........
Het is uit het leven gegrepen,
het is uit het keven een greep !
't geluk is altijd met de lepen
daar zit em nou net de kneep.
Hier zit nu een mevrouw,
van koninklijke bloede
Haar naam is Prins, zij neemt,
veel zieken onder haar hoede.
Zij komt graag op de kring
vertelt van vroeger jaren,
zij is heel lang geleen
uit Indië komen varen.
Refrein:
Ja........
Steeds trouw op onze kring
komt één onzer oudste leden.
Zij wordt de laatste tijd
heel netjes voorgereden.
Zij woont heel mooi en net
aan Dordtse schone dreven.
Zij heeft zo met haar man een fijn gezellig leven.
Refrein:
Ja........
Eén onzer kan zo mooi
en smakelijk vertellen,
zij leest ons altijd voor
uit boeken en novellen,
met Kerst en hoogtijdag
of andere feestlijkheden
staat zij dan voor ons klaar,
verhoort steeds onze beden.
Refrein:
Ja........
Heel hoog en droog op 10
daar zit nu dit mevrouwtje,
zij is op haar domein
zo trots wel als een pauwtje.
Je kijkt heel ver en wijd
't is net een erg fijn plaatje
en voor haar ligt de tunnel
als een heel mooi paadje!
Refrein:
Ja........
Dan is er nog een lid,
die is altijd tevreden.
Ze moppert nooit een keer
of fit op kleinigheden.
Ze heeft altijd een lach,
ze zit zo vol plezieren.
U heeft het toch al door:
't is onze juffrouw Pieren !
Refrein:
Ja........
We hebben ook een lid
hier aan de dis gezeten
Zij is wel dik, maar houdt
zo erg van lekker eten.
Mevrouw, houdt goede moed
Het staat u o zo keurig
Neem dus gerust dessert
en kijk nu niet zo treurig !
Refrein:
Ja........
Eén onzer dames heeft
antiek, ja in haar woning,
temidden van die pracht
voelt zij zich als een koning.
Zij stoft en poetst en wrijft
en zorgt, dat niets beklijft.O ja, het is zo fijn
bij Mevr. Willems eens te zijn !
Refrein:
Ja........
Ons oudste lid op reis,
mevr. Sebus nu geheten
heeft heel haar leven lang
in bussen steeds gezeten.
Ze toert de wereld rond
en kan ons veel verhalen.
Zij reist naar steden en
langs bergen en door dalen!
Refrein:
Ja........
Niet ver bij haar vandaan
woont ook één onzer leden.
Zij moet voorzichtig zijn
bij stoepen en bij treden.
Wij willen haar zo graag
voor onze kring bewaren
en vragen dringend nu,
haar botten wel te sparen!
Refrein:
Ja........
Helaas in plaats van zelf
stuurt zij ons dikwijls brieven.
Dan gaat het met de kwaal
echt niet zo naar believen. Toch leeft zij met ons mee
en in haar goede dagen
is zij weer gauw present,
zij zal niet gauw versagen!
Refrein:
Ja........
Wie heeft er altijd prijs?
Wie is dat lot beschoren?
Wie is er toch zo voor
het aards geluk geboren?
Want hand in hand gaat zij
met manlief langs de dreven,
zij heeft dus liefde en spel
gewonnen voor het leven!
Refrein:
Ja........
Dan onze Tante Do,
die gaan we nu bezingen.
Van haar weet ik alleen
maar goe' en leuke dingen.
Ze is altijd paraat,
gaat vrolijk door het leven.
Wie zou haar dan ook wel
haar hoge leeftijd geven?
Refrein:
Ja........
Dan is er een mevrouw
haar man werkte in het oosten,
Hij zat daar in de kou
Zij ging hem wel eens troosten.
Maar nu komt hij naar huis,
steeds feest is nu hun leus,
dat huwelijk is zo fijn!
We gunnen het u heus !
Refrein:
Ja........
Tot slot komt nu het eind
van al dit schone zingen.
Er zijn misschien nog meer
van zulke leuke dingen!
Maar heus, mijn stof is op,
ik kan niets meer verzinnen.
Er schiet me geen schandaal
of mopje meer te binnen !
Refrein:
Ja........
