Hersteld verband
Kwamen in 1944 de Gereformeerden tot een Hersteld Verband, thans
is het de beurt aan de Hervormden. De bezwaarden binnen de Hervormde
Kerk hebben zich daarin namelijk verenigd. Vraag is, wie nu eigenlijk
is uitgetreden: de Hervormden die meegaan in de PKN of de achterblijvers.
De één verwijt het de ander en beiden dagen elkaar voor
de rechter.
Vooralsnog krijgt de PKN gelijk, wat voor mij nog niet wil zeggen
dat ze dat ook hebben.
Feit is dat de Herstelden niet meekunnen met verschillende vernieuwingen
binnen de kerk en ergens kan ik mij daarin wel vinden.
Want allerlei zaken die zo'n 50 jaar geleden niet door de beugel konden,
zijn nu ineens toegestaan. Nu ja, het ging niet ineens. We zagen de
bui geleidelijk aan aankomen en wie voelde niet de eerste spatjes.
Voor sommigen waren die eerste spatjes al voldoende om uit te treden.

Uiteindelijk leidde het tot een complete stortbui met de intrede van
de moderne theologie. Veel zaken die voorheen nog het geloven waard
waren, kwamen op de helling. Hoge heren theologen, met als vaandeldrager
Kuitert, vertelden ons ineens dat we niet alles moesten geloven en
de bijbel anders moesten lezen. Het was allemaal anders bedoeld en
je moest het anders zien. Diverse zaken waarvan we voorheen nog geloofden
dat God die verbood, waren ineens toegestaan. God werd een vriendelijke
God die wel het één en ander door de vingers zag, waarmee
je het wel op een akkoordje kon gooien.
De maatschappij veranderde waar het waarden en normen betrof en de
kerk wilde niet achterblijven. En in dat moderne paste geen schepping,
geen paradijs, geen sprekende slang en ezel, geen hemel en geen hel.
Voor sommigen werd het zelfs moeilijk om in dat moderne nog een Verlosser
in te passen. De moderne mens omhelsde de evolutietheorie van Darwin.
Want hoewel er net zomin iemand bij de oerknal aanwezig was geweest,
bleek dit voor menigeen toch gemakkelijker te geloven.
Zedenpreken en donderpreken deden geen opgeld meer. Daarvoor waren
we te beschaafd en mondig geworden. Gemakshalve vergaten we maar even
dat beschaving ook maar een laklaag van dubieuze kwaliteit is.
In die modern denkende kerk passen geen Bezwaarden, Verontrusten,
Herstelden of Gekrookte Rieters. Dat zijn maar remmers, tegenwerkers.
Of erger nog: dat zijn fundamentalisten en daar zitten we momenteel
helemaal niet op te wachten. Op z'n Kuiteriaans werd het evangelie
een onbegrijpelijke zaak en de bijbel een niet te behappen boek. De
bijbel, waarvoor Luther ooit zo heeft gestreden dat het leesbaar en
begrijpelijk zou zijn voor het gewone volk. Onder leiding van de moderne
theologen werd het voor velen weer een gesloten boek. Een boek voor
hoogontwikkelde mensen maar zonder troost voor een gewoon mens. De
moderne kerk heeft op geheel eigen wijze het verlossende woord gesproken,
maar ik betwijfel of de Verlosser daarin te vinden is.
U begrijpt het al: ik word niet vrolijk van die moderne theologie.
Want ik geloof nog zo graag in de schepping, het paradijs, de sprekende
slang en ezel. Maar bovenal in de Verlosser. Als ik dan de moderne
theologen bezig zie, denk ik: Klein, klein kleutertje, wat doe je
in mijn hof? Dan hoop ik zo dat het voor de wijzen en verstandigen
verborgen is en aan de kinderkens geopenbaard. Dat op een dag iemand
mij komt vertellen dat het allemaal een misplaatste grap was.
Want ik ben meer een Jantje die eens pruimen zag hangen met een Vader
die het plukken verbood. Temeer daar ik van dat vrijmoedige plukken
nimmer goede gevolgen heb gezien.
Och, lieve mensen, noem mij maar een éénmans Hersteld
Verband.
Cobi Fontijn