Is het leven heilig?

In de discussies rond het zelfgekozen levenseinde of ook de levensbeëindiging door anderen worden diverse argumenten gebruikt. Soms horen we een kernachtig argument van tegenstanders: ‘Het leven is heilig.’
Ook mensen die niet kerkelijk meelevend zijn maar wel in een god of een kracht geloven, kunnen dit zeggen. Maar in hun discussies is het een vaag en weinig vruchtbaar argument. Het komt als een absolute waarheid over die als uitwerking een doodlopend gesprek kan hebben.
Hier wordt ‘heilig’ gebruikt in de zin van onaantastbaar. Dus: het leven – daar mag je niet aankomen! Het is daarom zo vaag omdat ‘het leven’ ook nog eens ‘leeg’ is: leeg omdat het leven hier in zijn algemeenheid, dus los van de invulling, bedoeld wordt.

Volgens de gewijde Boeken van Israël betekent heilig: toegewijd aan God, bij Hem behorend. Wie zo leeft, leeft een leven dat heilig is. Het leven is dan altijd gevuld, vervuld van Gods aanwezigheid, zijn beloften en geboden. Er is geen absoluut verbod op een persoonlijk besluit om zulk een leven te beëindigden. De doorslag geeft onze eigen verantwoordelijkheid jegens God. Elke gelovige zal een keuze moeten maken en geen keuze zal dezelfde zijn.
Het sterven hoort ook bij het leven; wie daar gelovig, zorgvuldig en gewetensvol voor kiest, veroordeel ik niet. Wie gelooft, heeft met Christus de dood overwonnen.

W. Baan

 

gebruik de knoppen in de linkermarge om te gaan naar andere bijdragen aan het kerkblad