Verslag van uw scriba over 2000 tot heden

(dit verslag komt in plaats van de gebruikelijke jaarverslagen, die wegens ziekte niet gemaakt konden worden)

Wat een feestelijke nieuwjaarsbijeenkomst had moeten worden werd afgelast. Onze voorzitter Jaap was erg ziek. Hoewel wij al lang wisten dat bij bepaalde klachten had was hij altijd aanwezig. Echter nu waren deze zo verergerd, dat medisch ingrijpen onvermijdelijk was. De bijeenkomst ging dus niet door, tevens omdat zijn vrouw Hester niet in staat was aanwezig te zijn.

24 januari 2000

De beide overige bestuursleden Emilia (penningmeester) en Gerda (scriba) staken de hoofden bij elkaar en besloten toch bij elkaar te komen. Gelukkig kregen zij het voor elkaar dat ook Hester aanwezig was en werd er overlegd: hoe nu verder. Bekend was al dat Jaap, zo hij zou herstellen lange tijd uit de roulatie zou zijn. Samen met de gelukkig alle aanwezige dames werd besloten toch door te gaan en er het beste van te maken. Gelukkig was Jaap bereid ondanks zijn ziekte de inleiding voor ons te maken, die bij wekelijk per post aan Gerda toezond. Zo gingen wij dus weer van start. Inmiddels ontpopte Daan zich tot een prima koffie- en theezetter en ook de afwashulp ontbrak niet, zodat het bestuur Emilia, Gerda en ook heel vaak Hester konden proberen de kring te leiden, hetgeen wonderwel lukte, terwijl onderhand Jaap knokte tegen zijn ziekte. De bijeenkomsten gingen door en we sloten zelfs het seizoen af met het gezamenlijk koffiedrinken in de Kastanje.

September 2000

Na een lange vakantie begonnen de bijeenkomsten weer en tot onze grote vreugde was ook Jaap weer present: redelijk in orde. We vierden weer het sinterklaasfeest en we sloten af met een fijne kerstviering, waarin ook Alie van Tongeren nog haar 40 jarig jubileum als lid vierde.

Januari 2001

Na een gezellige nieuwjaarsreceptie gingen we weer van start, niet eens zo erg gehinderd door slecht winterweer Toch ging het in eens bergafwaarts met onze leden. Sjaan Grootenboer was in december al niet meer in staat aanwezig te zijn. Ook Martha begon te tobben. Helaas op 17 april overleed nog vrij plotseling Martha en tot onze grote schrik op 6 mei Sjaan, hetgeen een grote leegte in onze kring betekent. Natuurlijk hebben wij wel gezamenlijk met de kerkeraad afscheid van hen genomen tijdens de crematie op de Essenhof. We zijn nu nog met een klein groepje en vragen ons af, hoe nu verder. Inmiddels heeft het bestuur bestaande uit Jaap, Hester, Gerda en Emilia overlegd en hebben we de diverse leden eens onder de loep genomen en zijn tot de volgende conclusie gekomen.

Wijm en Alie -- Zij kunnen door hun ouderdom moeilijk meer zelfstandig naar de kring komen.
Corrie Baan -- Komt nog graag naar de kring, maar is door renovatiewerkzaamheden aan haar huis vaak verhinderd, hetgeen natuurlijk maar tijdelijk is. Ook heeft zij veel zorgen om haar zieke man, maar put veel kracht uit ons medeleven.
Nel Kranendonk -- Altijd aanwezig ondanks drukke recreatiewerkzaamheden, al wordt zij wel eens gehinderd door hoofdpijn en bijwerkingen van medicijnen. Een trouw en toegewijd lid.
Alie Kampman -- trouw lid ondanks haar vaak slechte gezondheid en slecht gezichtsvermogen. Echter met haar partner Daan Zaal, die een hele steun voor haar en ons is, zijn zij bijna altijd aanwezig en voeren wij ook dankzij hen nog vele goede gesprekken.
Jaap en Hester -- Woorden schieten hierbij tekort dat zal ieder wel met mij eens zijn. Altijd aanwezig, altijd bezig, altijd luisterend, kortom zonder hen was er al lang geen dameskring meer geweest.
Emilia -- Al heel lang onze toegewijde penningmeester, nog steeds de kas bewakend als een leeuw, maar toch altijd bereid om op ons verzoek iets extra's te doen voor de leden: een bloemetje te sturen in lief en leed. Bijna altijd aanwezig al houdt zij wel van vaak vakantie vieren, hetgeen haar van harte gegund is.
Last but not least Uw scriba -- Daar kan ik niets over zeggen, dat moet U maar doen. Wel moet ik U mededelen dat ik een moeilijk jaar achter de rug heb i.v.m. mijn slechte ogen, die ondanks twee operaties nu weer redelijk hersteld zijn.
Desondanks heb ik toch geprobeerd het afgelopen jaar zo veel als mogelijk er te zijn voor onze kring en ben hier dan ook erg dankbaar voor.

Heel deze samenvatting van al onze lieve mensen bekijkend, wil ik U vragen om toch door te gaan en te trachten onze middagen zo goed mogelijk in te vullen, naar elkaar te luisteren en vooral te leven naar het evangelie: een onuitputtelijke bron voor ons leven.

G. Hemmes