Oeke Kruythof
De dichteres Oeke Kruyhof heeft haar poëzie altijd belangeloos
ter beschikking gesteld aan kerkbladredacties. Daarom verdient zij
de opname van haar personalia op deze informatiepagina.
Oeke Kruythof is van beroep bibliothecaresse op een wetenschappelijk
instituut te Utrecht. Sinds 1991 treedt zij regelmatig met haar gedichten
naar buiten: op manifestaties, in tijdschriften, op tentoonstellingen
en met dichtbundels.
Haar eerste bundel OPUS 100 kwam uit in 1994; Beelden Verwoord (in
samenwerking met de beeldend kunstenaar Wim Leurink) volgde in 1996;
Mystiek Landschap in 1997. Veel bekendheid in haar woonplaats Utrecht
verwierf Oeke Kruythof met de bundel Dichter bij Utrecht. In deze
uitgave staan foto's van de Utrechtse binnenstad gemaakt door de fotograaf
Adriaan Gorter. Samen met hem heeft zij ook enkele exposities verzorgd.
Belangrijke thema's in Oeke Kruythofs werk zijn de natuur, kinderen,
religie, intermenselijke relaties. Altijd is zij op zoek naar de stille
taal 'achter de dingen'. Haar gedichten noemt zij dan ook 'woordvensters
op mijn innerlijke werkelijkheid'.
In 2004 werd haar ter gelegenheid van haar 65ste verjaardag een bijzonder
geschenk gedaan: de publicatie van een bundel
kindergedichten.
GEDICHTEN
VAN OEKE KRUYTHOF OP DEZE SITE
BEZOEK OOK DE WEBSITE VAN OEKE KRUYTHOF
-------------------------------------------------------------------------------
Jaap van Driel
Jaap van Driel (1921-2003), was bedrijfsleider op een groot landbouwbedrijf
in de Hoekse Waard, maar in die streek het meest bekend door zijn
talloze functies in het vrijwilligerswerk. Hij bekleedde doorgaans
het voorzitterschap: van de kerkenraad der Hervormde Gemeente in zijn
woonplaats, van de zondagsschool, van een scholengemeenschap, van
de vakbondsafdeling, en van enkele kleine recreatieve instellingen.
In 1978 verhuisde hij en zijn echtgenote naar Dordrecht. Daar sloot
hij zich aan bij de Evang.-Lutherse Gemeente. Hij werd in 1987 voorzitter
van de kerkenraad, en was dat tot 1995. Daarna gaf hij leiding, tot
vlak voor zijn overlijden, aan de Evang.-Lutherse Dameskring 'Katharina
von Bora'.
In Dordrecht was hij lid van de dichtergroep 'dordtse poëzie'.
In zijn gedichten spreekt een romantisch verlangen naar echtheid en
gaafheid. Hij dicht in een geheel eigen stijl, die opviel in kringen
van experimentele auteurs, bijvoorbeeld van Simon Vinkenoog.
HANNAH SCHIPPER, tot 2004 gemeentelid, beschreef een paaservaring
