HET GETAL 3000
Handelingen 2:41 vertaling NBG 1951
'… op die dag werden ongeveer drieduizend zielen toegevoegd.'
Zijn we het ons bewust hoe belangrijk getallen voor ons zijn?
Om te beginnen in de kerk, in de zondagse eredienst. ‘Hoeveel waren er,’
vraagt menigeen. Of: ‘Hoe lang heeft de preek geduurd.’ De kerkrentmeester
vraagt: ‘Welk bedrag is gecollecteerd?’
Het gaat verder in de uren en op de dagen daarna. Bij het koken, bij het
doen van boodschappen en andere aankopen. ‘Hoeveel hebben we nodig van
dit, hoeveel zullen we nemen van dat?’
Belangrijk voor velen is ook het aantal uren dat ze hebben geslapen. Of
men telt de dagen in afwachting van een blijde of nare gebeurtenis.
Getallen in de Bijbel hebben meer betekenis. Zij zijn niet enkel waarden
om mee te rekenen. Symboliek, beeldspraak, is minstens zo belangrijk.
Getallen als één (de HEER is Eén), drie, zeven, tien en twaalf zijn gangbare
symbolische getallen.
Veel speculatie is er geweest over het getal 666. Wat men er ook in wil
lezen, zeker is dit: 6 is het het getal van de mens. 666 raakt, in het
zeventallig stelsel, net niet aan het heilige getal 7. Hier is de symboliek
van de vermetele mens die Godgelijk wil zijn en dat net niet kan halen…
.
Maar wat zegt het getal 3000 dat we lezen in het bijbelboek Handelingen
der apostelen, 2:41 (vertaling NBG 1951)? Dat is het aantal mensen dat
‘werd toegevoegd’ na de eerste prediking van Petrus op het Pinksterfeest.
Toegevoegd aan wie? Aan de eerste discipelen van Jezus. Uit de werkwoordsvorm
‘werd toegevoegd’ is op te maken dat het Gods werk is.
Hetzelfde kunnen we zeggen bij het lezen van Hand. 4:4 ‘Het getal der
mannen werd ongeveer 5000.’
Het getal 3 symboliseert compleetheid: een sterke eenheid. Het getal 1000
wil zeggen: een groot aantal. Het getal 5 verwijst naar het volk Israël
en de vijf boeken van Mozes (de Torah).
3000 en 5000: een sterk herstel van het het Joodse volk! Het mag een eenheid
worden in de Christus Jezus.
Groei in aantal gelovigen is geen mensenwerk. Het is Gods werk. Zijn verbond
met zijn volk Israël blijft Hij bevestigen. Daarom predikten Petrus en
de zijnen eerst te midden van hun eigen volksgenoten. Hun opzet was niet
om hun volk te verlaten om ‘voor zichzelf te beginnen.’ Geen nieuwe religie,
maar een herstel van het Godsvolk dankzij de de opgestane Heer. Pas later
brachten zij de Christusprediking naar de andere volkeren.
De apostel Paulus was de ‘apostel voor de volkeren.’ Hij zegt: ‘Ik heb
geplant, maar God gaf de groei.’ 1 Kor. 3:6,7. Dat planten is de prediking.
De groei en het voortbrengen van vruchten moeten wij aan God toevertrouwen:
Hij belooft die groei maar wij kunnen het getal van de gelovigen niet
in de hand hebben.
Het doet er best wel toe hoeveel mensen er in de kerk komen. Uit het gebruik
van de getallen 3000 en 5000 kunnen we opmaken dat aantallen van belang
zijn.
Maar, zult u zeggen, wij zijn hier met zo weinigen. Bedenk dan dat
wij als lutheranen behoren tot een wereldkerk. In andere werelddelen groeien
lutherse geloofsgemeenschappen. Laten wij voor die aantallen dankbaar
zijn en daarin Gods werk erkennen.
Willem Baan
Dit artikel is geschreven voor ''t Zwaantje', het kerkblad van de Evangelisch-Lutherse Gemeente Zierikzee-Zeeland.
Het zal verschijnen in editie no. 151 eind 2022