'IK ONTBREEK NIET'

alternatieve vertaling van Psalm 23: 1b

mei 2025

Bent u een geregelde kerkganger, hoort u dan in de preken wel eens iets volstrekt nieuws? Dat zal zeker het geval geweest zijn op 4 mei 2025, de Goede Herder Zondag.

Ik heb u een andere, alternatieve vertaling voorgesteld van Psalm 23:1.
Naast ‘mij zal niets ontbreken’ of ‘mij ontbreekt niets’ gebruikte ik: ‘ik ontbreek niet.’
De reacties onder het koffiedrinken na de Dienst waren tweeërlei: ‘Een nieuwe kijk, spannend’ en ‘Ja maar, de oude woorden zijn zo waardevol voor mij… .’

Ik wil graag enige verheldering bieden.
Want het gaat er mij niet om dat u oude troostvolle woorden moet loslaten.
Die verheldering kan ik verbinden aan wat ik genoemd heb: de dubbele bodem.

Beide vertalingen zijn mogelijk. Ze zijn niet tegengesteld; ze horen bij elkaar en dat is die dubbele bodem. De bedoeling daarvan is: ja, ik mag zeggen dat mij niets zal ontbreken, dat is een bodem om stevig op te staan.

Maar die bodem bestaat bij de gratie van een bodem daaronder: dat ik niet ontbreek, dat ik de Herder toebehoor en voor Hem vruchten opbreng.

‘Bij de gratie’ koos ik niet zomaar. Het woord gratie heeft de notie van genade en dank.

Dat ik niet ontbreek, komt niet bij mijzelf vandaan. Het is de Goede Herder die mij roept. Hem mag ik toebehoren, bij Hem ontbreek ik niet.

De preek leest u hier (klik hier)