BETEKENT עוֹלָֽם EEUWIGHEID?
We worden in het boek Apocalyps geconfronteerd met 'vragen rond tijd
en eeuwigheid.' Daarom zullen we ons bezighouden met het begrip αἰών
1).
Dit is geen gemakkelijk, eenduidig vertaalbaar woord. Dat komt omdat de
Septuaginta 2) met dit begrip het Hebreeuwse עוֹלָֽם
heeft vertaald, hoofdzakelijk in het proza. 3).
De
bijbelteksten in dit artikel kunnen worden aangeklikt om te worden gelezen
in brontekst en vertaling.
עוֹלָֽם is een begrip dat eigenlijk
niet een strikte tijdsduur aangeeft. De vertaling 'eeuwigheid' is in de
oudere teksten niet juist, want עוֹלָֽם
duidt iets aan dat toch altijd behoort tot het aardse leven.
Primair is עוֹלָֽם een verborgen,
ver afgelegen tijd, die begint/eindigt waar ons waarnemingsvermogen tekortschiet.
Een mooi voorbeeld is
Amos 9:11.
De Septuaginta
vertaalt ִּימֵ֥י עוֹלָֽם met
αἱ ἡμέραι τοῦ αἰῶνος.
'De dagen van heel vroeger,' zou je kunnen vertalen. Het gaat hier niet
om de duur, of om een eind/begin, maar om een tijd die zo anders was dan
die van Amos en de zijnen, dat ze zich niet meer konden voorstellen hoe
lang dat toch wel geleden was.
Het verwarrende is, dat עוֹלָֽם wel
die tijdsduur kan betekenen, en dan zonder nadruk op het begin of eind.
Een voorbeeld is Deuteronomium 15: 17.
Een slaaf-voor-het-leven, d.w.z. zulk een slaaf ontzegt zichzelf het einde
van zijn slavernij. De Septuaginta vertaalt: οἰκέτης
εἰς τὸν αἰῶνα.
De samenstelling לְעוֹלָֽם
is als het ware een statische term, die rechtstreeks de aandacht vestigt
op het definitieve. Zie bijvoorbeeld Jesaja
40:8.
עַד־עוֹלָ֖ם wijst ons meer
op de successieve voortgang in de tijd, van geslacht tot geslacht. Beide
samenstellingen zien we in I Koningen 2: 33.
In liturgische/doxlogische formules als Psalm
90:2 lezen vele exegeten de transcendentie van God. Maar wat wordt
bedoeld met: van eeuwigheid tot eeuwigheid (Statenvertaling, NBG)?
Er staat, dat Gods 'begin' en 'einde' ondenkbaar, onuitsprekelijk zijn.
Maar Hij blijft verbonden met hetgeen wij 'tijd' noemen.
In de zogenaamde Deutero-Jesaja verschijnt de zin: 'Ik ben de eerste en
de laatste,' Jesaja 44:6; 48:12.
Ik ben het niet eens met wat het grote lexicon van Kittel zegt
over עוֹלָֽם
in Deutero-Jesaja: dat deze term een nieuwe betekenis krijgt,
namelijk 'boven-tijdelijk.'
Het woord עוֹלָֽם gaat een belangrijke
rol spelen in het universalistische denken. Maar Gods 'eeuwigheid' wordt
niet uitgespeeld tegen de begrensdheid van de tijd.
In Jesaja 40:28 wordt עוֹלָֽם
naast het schepper-zijn van de Heer geplaatst. Daar heeft de Septuaginta:
Θεὸς αἰώνιος.
Verder is het bijvoeglijk gebruikte woord עוֹלָֽם,
letterlijk: God de eeuwige, Jesaja 26:4,
waar de Septuaginta ὁ Θεὸς ὁ μέγας, ὁ αἰώνιος
heeft.
Vermeldenswaard is het meervoud van עוֹלָֽם:
in Jesaja 45:17 staat letterlijk: 'heil
van eeuwigheden' en 'tot eeuwigheden toe.'
De Septuaginta vertaalt in enkelvouden.
Ons woord 'eeuwigheid' heeft de gevoelswaarde van boven-tijdelijk. Dit
is bevorderd door de Septuaginta die het woord
αἰών gebruikt.
Voor Plato was αἰών de aanduiding
van de idee-matige tijd. Het is de reine eeuwigheid.
Philo sprak over het 'het eeuwige heden.'
De Joodse apocalyptiek heeft tenslotte, mede door deze Septuaginta vertaling,
Gods 'eeuwigheid' als iets tijdloos voorgesteld. In de Slavische of Tweede
Henoch c. 65, 7,8 4) lezen we:
'wanneer alle creatuur ten einde zal komen ..., Dan zullen de tijden worden
vernietigd, en jaren zullen niet meer zijn, nog maanden, nog dagen, nog
uren, ze zullen opgeheven worden en voortaan niet meer geteld worden,
maar dan begint de nieuwe aeon.'
1) De uitspraak van dit Griekse woord is 'ajoon.'
2) De Septuaginta is een Griekse vertaling van een groot aantal Joodse
gewijde geschriften.
Bijna alles is te vinden in het onder ons gebruikte Oude Testament, dat rechtstreeks uit het
Hebreeuws en Aramees is vertaald.
Een aantal onderdelen in de Septuaginta noemen wij Apocrief of Deutero-Canoniek.
3) De uitspraak van dit Hebreeuwse woord is 'oolaam.'
4) De Slavische of Tweede Henoch is oorspronkelijk geschreven in het Grieks.
Die tekst is verloren gegaan. We kennen de tekst uitsluitend in het Kerk-Slavisch.
De belangrijkste bronnen waaruit ik heb geput:
Theologisches Wörterbuch zum Neuen Testament, hrsg. Gerhard Kittel,
s.v. αἰών.
Mathias Rissi, Was ist und was geschehen soll danach, Zürich 1965
Mathias Rissi, Die Zukunft der Welt, Basel o.j.
-- over Mathias Rissi zie : https://en.wikipedia.org/wiki/Mathias_Rissi
W. Baan augustus 2024